Kasım Ayı Meydan Okuması 7. Gün - Hayatına Yön Veren Duygu

Merhabalar.

Hayatıma hiçbir zaman bilinçli bir şekilde yön verdiğimi düşünmüyorum. Şartlar ne getiriyorsa uyum sağlamış gibi hissediyorum kendimi. Tabi bu biraz okul hayatı için geçerli denilebilir. Kendimi bambaşka yerlerde hayal edebiliyorum çoğu zaman ama hiçbir zaman o hayal ettiğim yerin tam olmak istediğim yer olduğunu düşünmüyorum. Sanırım iş hayatında her şeyi denemek isteyen ve pek çok işte çalışmış biri olmayı istiyorum. Neyse bunlar biraz şans işleri. Gelelim konumuza. Genel olarak kalbinin sesini dinleyen biri olduğumu söyleyebilirim. Bir çikolata alırken bile elime aldığım ambalaj kötü hissettirdiğinde hemen değiştirir diğerini alırım. Öyle de saçma bir his dünyası işte. :D
Ama nedense içimdeki o hissin doğru çıktığına inanıyorum. Belki de çocukluktan beri izlediğim sihirli dizilerin ya da çizgi filmlerin de etkisi vardır bu inanışta. Ama varsın çocukluk olsun bu alışkanlığımın nedeni.
Sonra çokça melankolik olurum ben. O zamanlar her şeyden yorulurum, çok üşengecimdir. Sırf bu tembellikten pek çok fırsatı da kaçırdım mesela. Ama bunu da kafaya takmıyorum. Çevremdeki herkes bir şeyler için keşke diyor benimki de bunlar olsun ne yazar. Telafisi olmayacak şeyler olmadığı sürece gidemediğim bir kursu ya da yurt dışına çıkma fırsatını kafaya takmamaya karar verdim.
Aslında tam olarak şu şekilde karar veriyorum diyebilecek kadar büyük kararlar vermem gerekmedi hiç. Belki ileride olur ve benim bu soruya vereceğim cevap değişir. Şimdilik küçük rutin dünyamda yaşıyorum. Başıma gelen olayları büyütmemeye çalışıyorum. Abartınca ruhumun kaldırma olasılığı da azalıyor bence. Biraz kendimi dışarıya kapatıp yaşıyorum. Yani dış dünya camdan izlediğim akıp giden bir sahne asıl olan içimde baş başa kaldığım kendim.
Çok mantıksız oldu soruya göre cevabım ama başka türlü ne denir bilemedim. Böyle olsun.
Mutlulukla kalın.