Hayatı Kendi Penceremizden Yaşıyoruz. Peki Söyleyin Bana Doğrusu Nedir?

Merhabalar.

Nasılsınız? Benim gibi kafası karışıklar var mı aranızda? Böyle hayat çok zor geçiyor değil mi? En kötü karar bile kararsızlıktan iyidir diye bir söz var ya doğru galiba. En azından vaktim boşa gidiyor demek yerine vah benim kafama diye sızlanmak daha katlanılır galiba. Ya da belki daha kötüdür. İçinde sıkışmış hissettiğimiz kötü kararlar içten içe yıpratıyordur bizi. Bakın yine kararsızlık. Nasıl oluyor da hayatımda düzenli aralıklarla bu hendeğe düşüyorum anlamıyorum. Karakterim böyle galiba. Ben karar veremeyen biriyim. Şimdi bunun psikologlarca açıklanan birçok sebebi var. Ama konu en nihayetinde kararsız oluşuma çıkıyor. Hadi kendimi yabana atmayayım gerçekten sevdiğim ve kafaya koyduğum işlerde çok kararlıyımdır. Bir şeye takılınca onu yapana kadar rahat edemem. Bir şey mi arıyorum bakın nasıl her taşın altına bakıyorum. İnternette hele tam bir canavarım. Bir film olsun mesela bulmak için neler neler yapmadım şimdiye kadar. Ama iş daha ciddi şeylere gelince ya da nasıl desem şu zamana kadar içine düştüğüm durumlara. Yok o kararlılık uçuyor. Tedirgin ve korkulu adımlar atıyorum hep. Kafam bomboş gibi ama bir yandan da fısır fısır sesler susmuyor gibi. Bakın bakın bunda bile karara varamıyorum çünkü iki şeyi aynı anda hissettirecek kadar zorlayıcı bir hal bu. Hiçbir negatif etkisi olmasa oturup saatlerce bu duyguları düşünebilirim. Yazmak istediğim zaman çok besleyici oluyor bu hisler. Ama işte hadi kalk yetişkin ol, para kazan, iş güç bul-yap dendiğinde bu duygular parçalıyor sanki beni. Durdum durdum şimdi iç dökesim geldi çünkü iyi kötü kafamda netleşti bazı şeyler. Yani daha kötü anlarımda yazmıyorum buraya. O zamanlar günlüğüme ait. Kendisi kocaman bir negatif enerji yumağı. Oysa dışı pek cafcaflı pembe bir şey. Yazık kuzucuğuma kahrımı çekiyor hep. İyi de geliyor ama. Öyle işte. Ben bu hayatı sevemedim de işte yine de yaşıyoruz. Artık bu sevmeme, yabancılaşma durumunu da kabullendim. Belki de bazı insanlar böyledir. Hani şöyle bir diğerlerine bakınca kimse de pek bir memnun değil. Bizi atmışlar buraya debeleniyoruz gibi bir hal yaşamak. Debelenelim bakalım. Arada bir gözüme güzel şeyler çarpıyor burası gibi o debenlenmeler içinde gülümsetiyor.

Ay aman ne yazdım, niye yazdım bilmiyorum ama dursun bakalım biraz. Kafam atarsa taslağa atarım.

Siz sakın kararsız olmayın olur mu? Bana da bol bol kararlılık dileyin. Gezegenler uçsun, retrolar yürüsün şu kızın kafası azıcık dinlesin deyin. Kendinize iyi bakın.

Mutlulukla kalın.