Merhabalar.
Belki de yıllar yıllar önce izlediğim ama hiç aklımdan çıkmayan bir filmle geldim bugün. Bu filmi izlediğimde üniversitenin ikinci yılında falan olmalıyım. İlk izlediğim Tayland filmlerinden biridir. Tabii o zamanlar o kadar farkında değilim izlediğim filmin ülkesinin ama hikayesinin aşırı meraklısıydım.
Buradan Türkçe alt yazılı izleyebilirsiniz
Filmimiz öğretmenlikle alakalı diyebiliriz. Ben öğretmen filmlerini çok severim. O kadar umut verici oluyorlar ki hep tersine gidiyor gibi gözüken bu düzeni nasıl bambaşka ve kusursuz hale getirebilirizin anahtarı veriyorlar bence.
Filmimizin konusu şöyle; Ann isimli bir öğretmen bileğinde bir yıldız dövmesi olduğu için Tayland Milli Eğitim Müdürlüğü :) ile zıt düşer. Ondan dövmeyi sildirmesini isterler ama Ann bunu kabul etmeyince onu bir adadaki eski bir okula gönderirler.
Asla hayatına bu derece karışan bir düzene boyun eğmek istemeyen kızımız da oraya gidip elinden geleni yapmayı kafasına koyar. Ama gittiği yerdeki şartların giderek zorlaşması ve şehirde de ondan bağımsız gelişen olaylar onu gittikçe zorlar. O da bunlarla baş etmek için bir günlük tutmaya başlar.
Birkaç zaman sonra Ann görevden alınmış ve yerine başka bir öğretmen gönderilmiştir.
Song isimli bu adam hiç istemediği halde sırf çalışmak zorunda olduğu için bu adaya gelir ancak daha ilk dakikalardan her şeyden nefret eder. Ancak şans eseri bulduğu ondan önceki öğretmenin günlüğü ile buraya olan bakışı değişir ve o da ne kadar zor olsa da o günlükte okuduğu öğretmen gibi var gücüyle çabalamaya başlar. Tabii bu sırada da herkesin sevgisi kazanmış olan günlüğün sahibi Bayan Ann'i merak ediyordur.
Konuyu uzattıkça uzattım ama inanın filmde bundan fazlası var. Zaten öğretmenlik benim gözümde çok kutsal bir meslek. O kadar potansiyel barındıran bir konumdalar ki hem bu zamana kadar öğretmenim olan kişilere hem de bu mesleği hakkıyla yapan herkese aşırı saygı duyuyorum. Maalesef her yerde olduğu gibi bu meslekte de kötü olan insanlar var. Diğer meslekler hadi neyse ama eğitimi bir sepet elmaya benzetirsek sepetteki tek bir çürük elma bile tüm sepeti çürüteceği için en önemli mesleğin öğretmenlik olduğunu ve biraz daha seçici olunması gerektiğini düşünüyorum. Bunları son kısımda yine konuşuruz hadi şimdi resimlere bakalım.
-Kahramanlarımız okul yolunda. Buradan herkese Gigi'nin pozitifliğinden gönderiyorum. :D
-Bazen öyle şeyler oldu ki benim başıma gelse ne yapardım bilmiyorum bile. Song'un yüz ifadesi zaten her şeyi açıklıyor. Ama insan öyle bir varlık ki hiç umulmadık zamanlarda o gücü buluyor.
-Öyle doğru bir söz ki...
-Pes etmek nedir bilmeyen cesur öğretmenlerimiz. :)
-Song'un başta adapte olana kadar yaşadığı zorlular çok tatlıydı. Tabii bazen de acı...
-Bayan Ann ve çocukların ilk karşılaşması.
Ve Bayan Ann'den nasıl öğrendilerse öyle isimlerini söyleyen çocuklar. :D
-Yüzen okulda bazı şeyler normale döndü.
Şimdi Song için de normale çevirme zamanı.
-Biraz da Ann'in yaşadığı zorluklara bakalım. Gerçekten şimdi bile köy okullarında o kadar zor şartlarda çalışan öğretmenlerimiz var ki .Bazılarını yakınlarımdan bazılarını öğretmenlerimizin anılarından dinlediğim ne zorluklar...
-Bir de en yakınınızın sizi hiç anlamadığı hissi.
Daha haklı bir ayrılık nedeni olamaz.
-Ya çocuklar bu dünyadaki en tatlı varlıklar.
-Birlikte okullarını onardılar.
Günlüğün suya dağılan parçalarını topladılar.
-Burası acayip komikti.
-İkisinin de o çocuklar için bir öğretmenden fazlası olduğu anlar.
-Bir çocuğun bile geleceğini değiştirmek, ona başka imkanlar sunmak sanırım hiçbir şeyle ölçülemez.
-Song, Ann'den kalan günlüğü devam ettirir. Sömestr bitince geri gelen Ann günlüğü bulur.
-Ve nihayetinde karşılaşırlar.
Evet resimler bitti. Bu resimleri birleştirme işini blogun başlarında yapıyordum belki hatırlayan vardı. Taa o zaman bu filmin resimlerini de birleştirdiğim için öylece 'blog için' klasörünün içinde kalmışlar. Düşünün yani üşengeçliğim kaç yıllık. :D Bunu söylerken gülmek yerine utanmalıyım ama... :'(
Baştan sona çok sevdiğim ve eminim izleyen herkesinde çok seveceği bir film olduğunu düşünüyorum. İçinizi ısıtan, sizi mutlu eden, en önemlisi umut veren bir film. Çocuklar öyle tatlıydılar ki bayıldım izlerken. Bir öğretmenin her zaman göründüğünden fazlası olduğunu, o çocukların gözünde nasıl da devasa yerlere sahip olduklarını çok güzel göstermiş film bizlere. Hep dediğim gibi benim için çok başka gözle baktığım bir meslek öğretmenlik. Günün birinde olursam kesinlikle çok ciddiye alacağım ama bir o kadar da sorumluluğundan korktuğum bir meslek. Aramızda öğretmen olanlar da vardır illaki buradan da hepsine sevgilerimi gönderiyorum. Gerçekten harika bir iş yapıyorsunuz. Sistem ne kadar sizleri zorlasa da bu dünya için çok önemli insanlar olduğunuzu unutmayın lütfen. :)
İzlemek isteyenlere iyi seyirler dilerim.
Mutlulukla kalın.
