Hiçbir zaman bir insana karşı aşk kadar güçlü duygular besleyemedim. Önce beğenirdim ama sonra bir ayrıntı soğuturdu beni. Kendimi sorguluyorum. Bu kibir mi? Ama genel yapıma baktığımda kibir kelimesine uzaktan yakından ilgim yok. Peki ne diye düşünüyorum hep. Bir yanım belki incinmekten korkuyorsun diyor. Ama o da değil. O kadar umursamazım ki. Biri beni incittiğin de bile kırıcı hiçbir eyleme geçmeden karşımdakini bu yaptığına pişman hissettirebiliyorum. Bunu deneyebilirsiniz. Tamamen yok saymak. Çünkü o kişiler daha çok fark edilmek için saçmalarlar. Neyse bir an gözüme takılan ilk aşk yazısıyla olan bu. Ve bulduğum cevap ise ben aşk kadar güzel bir duyguyu insanlara yakıştırıp basitleştirmek istemiyorum. Öyle şeylere aşığım ki ben. Her biri ruhumu alıp götürüyor. Ve her hatırladığım kendi kendimi mutlu edebilecek kadar benim oluyorlar.
Aşk.
Benim için bu en güzel aşk.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder